Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Στις 28 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε για δεύτερη συνεχή χρονιά η χριστουγεννιάτικη εκδήλωση της ενορίας μας. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Βυζαντινός Χορός της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου «Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός» με βυζαντινούς ύμνους του Δωδεκαημέρου και η παραδοσιακή γυναικεία και παιδική χορωδία «Άγιος Ιωάννης», η οποία τραγούδησε παραδοσιακά κάλαντα των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Φώτων. Τα τραγούδια συνόδευσε η παραδοσιακή ορχήστρα «Ηδύμελπον». Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ο πατήρ Μάριος Δημοσθένους απηύθυνε πνευματικά λόγια. Η όλη εκδήλωση προκάλεσε τον ενθουσιασμό του κοινού, το οποίο, μέσα από τη βυζαντινή παράδοσή μας, ψηλάφισε νοητά το μυστήριο της του Χριστού φανερώσεως.


Μετά το πέρας της εκδήλωσης, η εκκλησιαστική επιτροπή δεξιώθηκε τα μέλη των χορωδιών όσο και τους παρευρισκομένους στην αίθουσα της εκκλησίας.



















Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

ΓΕΥΜΑ ΑΓΑΠΗΣ


Το ίδρυμα Καλού Σαμαρείτη όπως κάθε χρόνο προσέφερε το καθιερωμένο γεύμα για όλα τα μέλη της εκκλησιαστικής επιτροπής, των επιτροπών των ιδρυμάτων της ενορίας αλλά και για όσους διακονούν με οποιοδήποτε τρόπο στο έργο που επιτελείται στην ενορία Αγίου Δημητρίου Ακροπόλεως, ως ένδειξη ευχαριστίας για την ανιδιοτελή προσφορά τους στο έργο της εκκλησίας.

Στην διάρκεια του γεύματος ο πρωτοπρεσβύτερος Μάριος Δημοσθένους απεύθυνε λίγα λόγια αγάπης και πνευματικής ωφέλειας προς όλους τους παρευρισκομένους αρχίζοντας με έναν σπουδαίο λόγο του αγίου Ιωάννη της Κρονστάνδης ο οποίος έλεγε: «το να υπηρετεί κανείς τον Θεό είναι μακαριότης».

Πολύ όμορφα επεσήμανε ότι αν θέλουμε να γνωρίσουμε τον αληθινό Θεό αυτό που έχουμε καθημερινά να ενεργήσουμε στη ζωή μας είναι να μιμούμαστε τον Χριστό διακονώντας την εικόνα του Θεού, τον αδελφό μας, τον πλησίον μας. «Είδες τον αδελφό σου, είδες Κύριον τον Θεό σου». Με αυτή την πρόθεση διακονούμε μέσα στην εκκλησία και η ελεημοσύνη ωφελεί αυτούς που την δέχονται αλλά πρώτα βοηθά πνευματικά την ψυχή του ανθρώπου που την προσφέρει. Έτσι προέτρεψε ως αληθινοί φάροι να αγωνιζόμαστε καθημερινά μέσα στην διακονία και μέσα στην πνευματική μας ζωή και τότε η διακονία μας θα γίνεται μια μαρτυρία του γλυκύτατου Ιησού Χριστού. 

Χαρακτηριστικά ανέφερε ότι με οποιοδήποτε τρόπο διακονεί κανείς την εκκλησία διακονεί τον Θεό, σαν να υπηρετεί τον Θεό, ουσιαστικά μιμούμαστε τον ίδιο τον Χριστό. Είτε μέσω του ραδιοσταθμού της εκκλησίας ο οποίος εκπέμπει μόνον χαρμόσυνα μηνύματα του ευαγγελίου της σωτηρίας του ανθρώπου, μέσω του ιδρύματος Καλός Σαμαρείτης που λειτουργεί ως πανδοχείο, μέσω του ταμείου του σώματος προστασίας ορφανών παίδων και του Χριστιανικού Συνδέσμου και του ταμείου της εκκλησίας τα οποία λειτουργούν ως ελεημοσύνη. Αλλά και της παρουσίας των διακονισσών στο προσκέφαλο των ασθενών μέσω της καθημερινής διακονίας στο νοσοκομείο, των κατηχητικών συνάξεων, των εκκλησιαστικών εντύπων που μοιράζονται στο εκκλησίασμα κάθε Κυριακή, μέσω της ιστοσελίδας του ναού στο διαδίκτυο αλλά κυρίως μέσα από τις Θείες Λειτουργίες ως κέντρο της ύπαρξης και της ζωής μας που τελούνται σχεδόν καθημερινά στον ναό του Αγίου Δημητρίου, η πηγή από την οποία γίνονται με την χάρη του Θεού όλες αυτές οι διακονίες.
Ευχήθηκε όπως όλα αυτά τα οποία προσφέρουμε να είναι ξεχείλισμα της αγάπης της καρδιάς μας προς τον Χριστό και τον πλησίον και καθημερινός στόχος να είναι η διακονία μας προς τον Χριστό. Αν με αυτό το πνεύμα διακονούμε τότε η χάρις, η ευλογία και η παρουσία του Θεού δεν θα λείπει από την προσπάθεια μας αρκεί να το προσφέρουμε με ταπείνωση. 

Έγινε και αναφορά στην μνήμη του μακαριστού πατρός Σπυρίδωνος, πνευματικού καθοδηγητού και ιδρυτού των έργων αγάπης της ενορίας με την παράκληση να εύχεται για την ενορία του στο ουράνιο θυσιαστήριο.

Στο τέλος της ομιλίας του ευχαρίστησε όλους όσους παρευρέθηκαν και ευχήθηκε οι ημέρες των Χριστουγέννων, της μεγάλης εορτής της ενανθρωπήσεως του Χριστού, να είναι πνευματικά καρποφόρες, να ζήσουμε την εμπειρία των Χριστουγέννων μέσα στις καρδιές μας ώστε να γνωρίζουμε την ανυπολόγιστη αξία της ψυχής μας, το πόσο οφείλουμε να αγαπούμε τον πλησίον μας όπως τον εαυτό μας αλλά πρωτίστως πόσο οφείλουμε να δίνουμε όλη μας την ύπαρξη στον Κύριο Ιησού Χριστό μας. 

Αμήν.